Kino offowe ma w Polsce spore grono fanów, którzy obejrzą wszystko co podadzą im na tacy ich ulubieni reżyserzy. Nawet gdy jest to dzieło tak infantylne jak omawiany "Czarny". Oczywiście trudno się temu dziwić. Film jest przystępny dla młodzieży przez swój buntowniczy charakter, ośmiesza wiejską mentalność i przemawia językiem przystępnym dla każdego. Niestety robi to wszystko zbyt dosłownie.
Dominik Matwiejczyk swoją niechęć do kościoła manifestuje bez cienia subtelności. Księża posiadają kochanki, katolicy mają zawsze jakąś małolatę na boku, a najuczciwsi wobec siebie są ateiści i wyznawcy LaVeya. W tym wylewaniu jadu w stronę kleru przekonała mnie jedynie scena egzorcyzmów. Reżyser ukazał ten obrządek jako gwałt na godności, naruszający podstawowe prawa jednostki. Posługując się sugestią zdziałał więcej niż żaląc się przez pół filmu na "polactwo".
"Czarny" mimo kilku niezłych scen, przez większość czasu irytuje. Prócz głównych bohaterów, zbudowani na stereotypach mieszkańcy peryferiów są zwyczajnie sztuczni. Wkładanie im w usta frazesów na przemian z bluzgami wcale nie buduje nic konstruktywnego. Natomiast zakończenie tylko potwierdza że ta opowieść prowadziła donikąd, bo wnioski jakie wyciąga twórca są do przewidzenia już na samym początku.
Zobaczyć można.